Από τον Αλεξικάκιους Αλεξαρχιβρόχιους
Ο Αλεξικάκιους Αλεξαρχιβρόχιους είναι Ρωμαιο-Λιθουανός, καλαθο-σφαλιστής (μπασκετμπολίστας που διακρίνεται στο να κραταέι τα καλάθια σφαλιστά με τα τούβλα του) και εκατόνταρχος που έχασε τους 94 από τους εκατό άντρες επί των οποίων άρχετο κι έτσι, κι αφού απέμειναν μόνο έξη υπό τας διαταγάς του, υποβιβάστηκε σε έξ-αρχο.
Ειδικευμένος στα ακόυσια λάθη (λάθη τόσο κραυγαλέα και μεθυστικά απολαυστικά, που «την ακούς» – άλλως καλούμενα Freudian slips – τα οποία, εδώ που τα λέμε, αρχίζουν και χάνουν το ενδιαφέρον τους απ’ την στιγμή που ολόκληρη η ιστορία του ανθρώπινου είδους μοιάζει όλο και περισσότερο με ένα τεράστιο – ακούσιο ή εκούσιο, αδιάφορο – λάθος της Μαμάς Φύσης), θα καταγράφει στην στήλη του ειδήσεις που, κινούμενες στο μεταίχμιο, ξεφεύγουν απ’ το (ξεχαρβαλωμένο) ραντάρ των ποικίλων (με ούζο ή χωρίς) ειδησεογραφούντων, ωστόσο (θεατρο)σκιαγραφούν το, οριακά παραδομένο, πνεύμα της εποχής μας με τρόπο ακριβέστατο (αν και όχι πανάκριβο – μάλλον πάμφθηνο – δηλαδή δωρεάν).
Ως γνήσιος λάτρης της ηρωικής δεκαετίας του ’80, ο Αλεξικάκιους Αλεξαρχιβρόχιους σας παροτρύνει να απολαύσετε, όσο πιο ανεύθυνα γίνεται (είδαμε που μας οδήγησε κι η υπευθυνότητα…!), τα παραslipόμενα του, και σας δίνει: ραντεβού στα ουφάδικα!
24/1/2018 (1)
- Εκατοντάδες χιλιάδες υπάλληλοι γραφείου ανά την υφήλιο αυτοαναφλέχθησαν όταν συνειδητοποίησαν πως έχουν τάξει το σημαντικότερο κομμάτι της ζωής τους στην υπηρεσία ενός ψέματος. Για την αντικατάστασή τους θα επιστρατευθούν έξυπνες μηχανές, με IQ μπλιμπλικιού / autocue, για τις οποίες αλήθειες και ψέματα ανάγονται σε ολόιδιες, στιγμιαίες, φορτι-εκφορτίσεις ηλεκτρικού ρεύματος που πάντα καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα: την απουσία κάθε νοήματος, εφόσον το νόημα προκύπτει από την ύπαρξη μιας, έστω στοιχειώδους, διαφοράς μεταξύ των πραγμάτων.
- Τρίβουν τα χέρια τους οι εξουσιαστές του στυσήματος (ένα σύστημα σε μόνιμη στύση, και στημένο έτσι ώστε πάντα να μας στύβει) με την πλήρη απαξίωση της κριτικής σκέψης και την εξαφάνιση και της τελευταίας υπόνοιας ελεύθερης κι αυτόνομης βούλησης. Πρώτα μας είπαν ότι δεν υπάρχουν πια αποφάσεις, αλλά μόνο επιλογές μεταξύ προκαθορισμένων εναλλακτικών κι εμείς το χάψαμε αμάσητο. Μετά, μας είπαν ότι δεν υπάρχει παρά μόνο μία επιλογή: ΤΙΝΑ, There Is No Alternative, κι εμείς σκύψαμε το κεφάλι και την υιοθετήσαμε. Τί ΤΙΝΑ Τέρνερ, τί ΤΙΝΑ Σπάθη: τσο και λο, στην μετα-μεταμοντέρνα αρένα της εξαχρείωσης κι εξαθλίωσης, η οποία θα συνεχίζεται και θα επιΤΙΝΑεται, μέχρι είτε να ΤΙΝΑ-ξουμε τα πέταλα είτε να ανα-ΤΙΝΑ-χθούμε στον αέρα μαζί με αυτούς τους μοχθηρούς κι αδίστακτους αλήτες.
- Αναθεωρείται το ρητό «Στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται» μετά από δούλευμα – δηλαδή, βούλευμα που μας δουλεύει όλους ψιλό γαζί – του Παγκόσμιου Οργανισμού Πολιτικής Ορθότητας (Π. Ο. Π. Ο.). Η νέα του διατύπωση έχει ως εξής: «Στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται, εφόσον διατυπώνονται με τρόπο που να μην θίγεται η, ετεροκαθορισμένη και κατασκευασμένη, ‘ιδιαίτερη ταυτότητα’ κανενός μέλους καμιάς μειονότητας, πραγματικής ή φανταστικής». Άμεση και καυστική η απάντηση του Σ. Α. Π. Ι. Λ. Α. (Σύλλογος Άβουλων Πολιτών Ιδιαζόντως Λεηλατημένων μα και Αξιοπαθούντων): «Όσο η Πολιτική σας Ορθότητα βρίσκει ως μοναδικό της αντίβαρο την Πολιτική μας Νωθρότητα, δεν θα αντιδρούμε ακόμα κι αν μας κάνετε κλύσμα με ατσαλόβεργα εμβαπτισμένη σε πολώνιο». Ψοφία (πολιτικώς) ορθή ακούσωμεν του μιαρού Εξ-αγγελίου των απειράριθμων εισαγγελέων της «διαφορετικότητας», δηλαδή της καμουφλαρισμένης ομοιομορφίας και ισοπέδωσης. Αλί Αλί, Αδ- έλ – φι μου, αλ- ήτη, που – λί, Αλέξαρχε!
7/2/2018 (2)
- Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών αναθεωρείται: σε μια προσπάθεια να δοθεί ένα πιο φιλειρηνικό και φιλικό προς τον χρήστη (βαρέων ναρκωτικών) πνεύμα στο magnum opus (opus opus) του Τόλκιν, τα Χόμπιτ δεν θα συγκρούονται πλέον με τα Ορκ, αλλά θα συνάπτουν μαζί τους συμφωνία για θέσπιση διζωνικής, δικοινοτικής κρατικής οντότητας, υπό την (κατ)αιγίδα των Ηνωμένων Άλλα-ντ’άλλο-εθνών του Σάρουμαν, με δικαίωμα βέτο της κάθε κοινότητας σε όλες τις σημαντικές αποφάσεις της συνομοσποδίας. Παρασπονδίας το ανάγνωσμα, δηλαδή, καθώς και η συμφωνία θα επισφραγίζεται με τον ανασκαλοπισμό του Άραγκορν με το ραβδί του Γκάνταλφ, την μετονομασία του Σκιστού Λαγκαδιού σε Ξεσκισμένη Κωλοχωρίστρα και τον διορισμό του Γκόλουμ ως Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Τσαουσέσκο – της Ουνέσκο των ξεφωνημένων δαχτυλιδοφορουσών τσαουσών, δηλαδή – στο Σάιρ. Σάιρ, Μάιρ, και το κακό συναπάντημα…
- Τις πύλες της ξεδιαντροπιάς και της ξετσιπωσιάς διέσχισαν για μια ακόμα φορά ο Μπιλ Γκέιτς – ο άνθρωπος με το όνομα – σκάνδαλο: πώς λέμε Water-gate ή Iran-gate – και ο Σων Πάρκερ, ο πρωτοχίπστερ του Νάπστερ – nap-stair, ο ύπνος της σκάλας, ένα όνομα με σαφείς εβραιομασονικές συνδηλώσεις, καθώς μας παραπέμπει στο όνειρο του γνωστού μέθυσου και χασικλή από την Παλαιά Διαθήκη, του Ιακώβ, ο οποίος ανέβηκε μια σκάλα ως τον ουρανό κι ύστερα την είδε Μωχάμεντ Άλυ κι έπαιξε ξύλο με τον Θεό. Οι δύο απειρομυριούχοι μας απηύθυναν προειδοποιήσεις από τους χρυσελεφάντινους πύργους της ακολασίας τους σχετικά με το άνοιγμα της ψαλίδας – για την πιτυρίδα και την φαλάκρα δεν το συζητάμε καν – ανάμεσα σ’ εκείνους, τους λίγους πεφωτισμένους πλούσιους, και σ’ εμάς, τους πολλούς φτωχούς χωρικούς, προανήγγειλαν την αθανασία τους και μας φοβέρισαν ότι, εκατό χρόνια μετά το 1918 – εκατό χρόνια μοναξιάς τους πάνω στις πυραμίδες με τα κρανία τόσων αδικοχαμένων αγνών και αφελών ονειροπόλων και τα κατεστραμμένα όνειρα της ανθρωπότητας για δικαιοσύνη, ομορφιά και αλήθεια – έρχεται η νέα ισπανική γρίπη που θα μας θερίσει όλους – εκτός από εκείνους, φυσικά. Ισπανική υποχώρηση οχτώ δισεκατομμυρίων ανθρώπων έναντι των 300, όχι του Λεωνίδα στα στενά των Θερμοπυλών, μα των προνομιούχων της λίστας του περιοδικού Forbes στις φαρδιές άψυχες λεωφόρους της ψηφιακής εποχής, όπου, εξ ορισμού, οι αναλογίες μας, ήμών των hoi polloi, δεν ταιριάζουν και δεν έχουν θέση.
- Ουδέν νεότερον από το μέτωπο της κοινής λογικής. Η διαρκής επανάσταση του αυτονόητου έγινε καθεστώς και οι ανόητοι έπιασαν όλα τα πόστα. Οι κοινωνίες παίζουν με τις λέξεις στην αιώνια προσπάθειά τους να μην αλλάξει τίποτα, ποτέ, και μας παρασέρνουν διαρκώς να παίξουμε κι εμείς το παιχνίδι τους με τους δικούς τους όρους στο δικό τους γήπεδο. Τα κουβαδάκια μας και σ’ άλλη παραλία: να ξεπλυθούμε απ’ την βρωμιά των ύπουλων συμβιβασμών τους, να σαρώσουμε την Κοπραυγίτικη – Κόπρος του (Χρυσού) Αυγείου – προσπάθειά τους να μετατρέψουν τα πάντα σε μια συναλλαγή απρόσωπων αντισυμβαλλόμενων, και να σαλπάρουμε στην κιβωτό που χτίζουμε με τα απόλυτα αληθινά και ασυμβίβαστα έργα μας για την χαμένη μας, μελλοντική, πατρίδα: την Ανθρωπότητα.
2/3/2018 (3)
- «Βγάλτε τα άπλυτά σας στην φόρα, γιατί μόνο έτσι μπορεί να φιλοτιμηθεί κανένας χριστιανός να τα πλύνει για να μην κυκλοφορείτε σαν τους λέτσους»: αυτό προτρέπει ο σοφός, δίκαιος, τίμιος, ηθικός και στωικός άνθρωπος τον εσμό των ποικίλων, μεγαλόσχημων και μη, σαπροφύτων της κοινωνίας που τον περιβάλλουν με την τρυφεράδα την οποία επιφυλάσσει ο συσφιγκτήρας βόας για τα επίδοξα θύματά του. Καλέ μου άνθρωπε, εσύ που έχεις απομείνει σαν την καλαμιά σε κάμπο σπαρμένο με κόκκαλα, μην ξεχνάς αυτό που σε δίδαξε ο προπάππος σου ο Ηρακλής, παρέα με τον Ιόλαο, στα βαλτοτόπια της Λέρνης: το πολυκέφαλο φιδωτό τέρας αντιμετωπίζεται μόνο δια του καυτηριασμού των κεφαλών του.
- Πύραυλο – Κίντερ – όχι Μπολώνια – έκπληξη έστειλε στον Άρη διαβόητος και σεσημασμένος μεγιστάνας του δύσμοιρου του σύγχρονου παγκοσμίου στερεώματος, που διαγνωσμένα πάσχει από κρίσεις μεγαλο(αν)ιδεατισμού. Ο αθεόφοβος απαρτχαϊντόσπορος / ζωντανή διαφήμιση της εμφύτευσης μαλλιών εσώκλεισε στο διαστημικό του όχημα ένα ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο Τέσλα, νομίζοντας εσφαλμένα πως έτσι καθίσταται πιονιέρος στις εξαγωγές αυτοκινήτων πέρα από το όριο της ζώνης Βαν Άαλεν (Van Halen). Ας πάει να βαρέσει κανά ντέφι σε καμιά συναυλία του θρυλικού παλιοροκάδικου συγκροτήματος των Van Halen ο παλινδρομιστής του πέους – PayPalινδρομιστής – κι ας συντονιστεί, επιτέλους, με τον πειρατικό ραδιοσταθμό της σκοτεινής πλευράς της σελήνης, απ’ όπου, εποχούμενοι σε ένα vintage – σαν παλιό καλό ξυδόκρασο Μολδαβίας – Λάντα, ο απέθαντος Έλβις Πρέσσλεϋ παρέα με τον βαλσαμωμένο Γιούρι Γκαγκάριν του αφιερώνουν με πολλή αγάπη το «Love me tender» σε σπάνια εκτέλεση με μπαλαλάικα.
- Ο Ήλον Μασκ ο καψερός, στο διάστημα στέλνει το φως, με τα φανάρια κωλοφτιαγμένου στο Μπουρνάζι Τέσλα. Σαν αρχοντοχωριάτης του Μολιέρου, σαν βαποράκι στην οδό Φαβιέρου, σαν του Δελφιναρίου μπαλαρίνα. Μα έστω κι έτσι κάπως την φλόγα αναμμένη διατηρεί, και της μαύρης κατήφειας συμπιέζει το σπυρί, μπας και’ρθει κανάς άλλος να το σπάσει. Γιατί ίσως η μεγάλη, η αληθινή, η αλλαγή, να μην μοιάζει τελικά με υπερπαραγωγή Χολιγουντιανή, μα με βιντεοταινία του Ομήρου Ευστρατιάδη, γυρισμένη σ’ ένα μικροαστικό δυάρι στην Καισαριανή.